Grote belangstelling huldiging Erben Wennemars

Grote belangstelling huldiging Erben Wennemars

Met oprechte verbazing kijkt hij het publiek in. Honderden mensen staren terug naar hem. Er wordt druk gefotografeerd en gefilmd. Radio- en televisieploegen doen hun best om een mooie reportage te maken. Een luid gejuich gaat op als hij het woord richt tot de menigte. ‘Even ben ik bang geweest dat hier vanavond niemand zou staan. Maar toen ik de 1000 meter won, wist ik dat het wel goed zou komen.’ Erben Wennemars heeft het verdiend. Vanavond wordt hij onder veel publieke belangstelling gehuldigd in zijn woonplaats Zwolle.

Het is opvallend hoeveel fans van de Zwolse schaatser bijeen zijn gekomen op het Grote Kerkplein. Overal zie je mensen met donkerblauwe petjes, met daarop een mini-spandoekje waarop teksten prijken als ‘Goed he’, ‘Erben’ en ‘Kampioen’. En terecht. Afgelopen weekend wist hij zijn wereldtitel op de 1000 meter te verlengen. Hij won op het nippertje van Gerard van Velde en Jan Bos. De 28-jarige schaatser werd in januari voor de tweede keer wereldkampioen sprint in Nagano. Vorig jaar was ook niet slecht, want hij werd verkozen tot sportman van het jaar 2003. De complete lijst van zijn sportprestaties is minstens tien keer zo lang.

Niet zo verwonderlijk dus, dat Zwolle trots op hem is. En dat zal hij weten ook. Burgemeester Meijer spreekt hem toe en Erben krijgt een enorme krans om zijn nek gehangen. Uit handen van Jan van Ommen, voorzitter sportevenementen Zwolle, krijgt hij een schilderij van Herman Brood uitgereikt. Voor Renate Wennemars zijn er bloemen en zijn zoontje Joep krijgt een rugzakje. Maar dat is nog niet alles, want de burgemeester overhandigt hem een litho van de Peperbus. Juwelier Aalbers heeft een gouden speld ontworpen voor de topsporter. Het publiek zet spontaan een ‘Erben bedankt’-lied in. Zijn vroegere trainer Hans de Boer houdt een klein toespraakje. ‘Negentien jaar geleden begon Erben zijn schaatscarrière bij ijsclub Stokvisdennen in Dalfsen. Zijn vader was penningmeester van de club en nam zijn zoon vaak mee naar de ijsbaan. Wij trainers zeiden al tegen elkaar: als onze club ooit een groot iemand voort zal brengen, moet het Erben wel zijn. Hij vrat het ijs zowat.’ Erben vond het destijds prachtig hoe zijn grote voorbeeld Evert van Benthum over de kanalen ‘crosste’. Maar wie had ooit kunnen vermoeden dat hij Van Benthum nog eens zou overtreffen?

Een half uur na de huldiging worstelt de schaatser zich door de handtekeninghongerige menigte. Een politieagent houdt de zaak in de gaten. ‘We hebben een heel draaiboek gemaakt voor deze gelegenheid. Er is geïnventariseerd wat men van ons verwacht. Een zo veilig mogelijke route is uitgestippeld, met zo min mogelijk kruispunten. En we hebben geprobeerd in te schatten hoeveel toeschouwers er zouden komen.’ De schaatser en zijn familieleden, die ook zijn meegekomen naar deze bijzondere gelegenheid, gaan het stadhuis binnen. Achtervolgd door de pers, die allemaal een quote van de wereldkampioen willen. Helaas, voor degenen zonder perskaart houdt het hier op.

In de Schepenzaal krijgt de huldiging nog een officieel vervolg. Wethouder Jaap Hagendoorn houdt een korte toespraak en somt de sportprestaties van Erben op. Een indrukwekkende lijst. Erben merkt scherp op dat Jaap Hagendoorn nog wat dingen vergeten is te noemen. Omringd door twaalf fotografen zet hij daarna zijn handtekening in het Gouden Sportboek.

Op de receptie is het een informele boel, ondanks de vele prominenten die aanwezig zijn. Onder het genot van een drankje worden barrières opgeheven en praat iedereen met iedereen. Burgemeester Meijer, die Erben vanmiddag persoonlijk van Schiphol heeft gehaald, glimt helemaal van genoegen. De spontane schaatser neemt rustig de tijd om een aantal mensen te woord te staan. Is het voor een sportman van dit kaliber eigenlijk wel logisch om in Zwolle te wonen, waar geen ijsbaan is? Erben vindt dit geen probleem. ‘Het is maar een halfuur rijden naar Thialf.’ Erben is blij dat hij een Zwollenaar is. En wij ook.