Review: The Bad Examples - Human Hell

Review: The Bad Examples – Human Hell

The Bad Examples – dat klinkt als een punkband. Human hell….het zou maar zo kunnen. De pluche koalabeer op de hoes vertoont scheuren in zijn vacht. Dit wijst er allemaal op dat de muziek wel heel ruig moet zijn. Groot is dan ook de verbazing wanneer je het schijfje opzet. Veel relaxter dan dit krijg je ze niet. Het album opent met Perfect jungle, een groovy chillouttrack met bongo’s. En inderdaad, de punknummers blijven schitteren door afwezigheid.

Sommigen noemen het IDM. Daar ben ik het niet mee eens. Het album is te simpel, onder de oppervlakte zit weinig om te ontdekken. Toch wil ik best geloven dat dit in de platenzaak misschien naast Bola ligt. Alles is instrumentaal en qua opbouw kun je de nummers geen liedjes noemen. Verwacht alleen geen geraffineerde samplegelaagdheid. The Bad Examples grijpen vooral terug naar een ouderwetse sound met hun gebruik van apparatuur. De Casio SA 10 is een oud en simpel modelletje, eigenlijk meer speelgoed. De Korg Monopoly is een analoge synth uit het begin van de jaren ’80 met wat meer functies. Ook de Akai AX80 is afkomstig uit die periode. Dat resulteert in een vooral knus en warm geluid. Schattig eigenlijk ook wel, met als toppunt de titeltrack. Hoe tegenstrijdig. Als ik nog wat vergelijkingen moet noemen schiet Air me te binnen. En, iets minder bekend, Skylab. Keine Sorgen wordt gedragen door een basgitaar, waaroverheen simpele drums en electronica zijn gelegd. Die had zo op Skylabs #1 gekund. Afsluiter Jungle Electronique is wat experimenteler dan de rest; lasergeluiden bootsen kwetterende vogels na, waardoor je je in een electronische junle waant. Wanneer de geluiden wegsterven is het een paar minuten stil. De hidden track had wat mij betreft wel achterwege gelaten mogen worden. Die laservogeltjes hebben we nu wel gehoord.

Zes jaar zijn de Düsseldorfenaren weg geweest. Dat wetende is het ietwat teleurstellend dat ze geen gedetailleerdere plaat gemaakt hebben. Veel meer dan achtergrondmuziek is het niet, maar wel heel fijne achtergrondmuziek. Coffeeshops zullen blij zijn met dit album.